جدول خطای کل مجاز TEa تست های آزمایشگاهی 2024

خطای کل ( Total Error)

در آزمایشگاه‌های پزشکی، خطای کل و خطای کل مجاز دو مفهوم کلیدی برای ارزیابی کیفیت نتایج آزمایش‌ها هستند. به زبان ساده، خطای کل وضعیت واقعی خطاها را توصیف می‌کند، در حالی که خطای کل مجاز مشخص می‌کند چه مقدار از خطاها می‌تواند قابل قبول باشد.

در ادامه به تعریف مختصری از هر یک می پردازیم.

خطای کل (Total Error – TE):

خطای کل به تمامی انحرافات اندازه‌گیری از مقدار واقعی (یا مقدار مرجع) اشاره دارد و شامل دو جزء اصلی است:

خطای سیستماتیک (Systematic Error) : انحراف پایدار و قابل پیش‌بینی از مقدار واقعی که ناشی از عوامل مشخصی مثل تنظیمات دستگاه، کالیبراسیون نادرست یا مواد واکنش‌دهنده می‌باشد.

خطای تصادفی (Random Error) : انحرافات ناگهانی و غیرقابل پیش‌بینی که به دلایل مختلفی مثل نوسانات محیطی یا تغییرات جزئی در شرایط آزمون ایجاد می‌شود.

خطای کل مجاز (Total Allowable Error – TEa):

خطای کل مجاز، حد پذیرش یا تحمل برای خطای کل در یک آزمایش خاص است. این مقدار توسط استانداردها و سازمان‌های نظارتی (مثل CLIA، CAP، یا ISO) تعیین می‌شود و هدف آن ، اطمینان از دقت و صحت نتایج آزمایشگاهی است.

TEa به نوع آزمایش و اهمیت بالینی آن بستگی دارد. برای مثال، خطای کل مجاز برای تست‌های حساس (مثل گلوکز خون) کمتر از تست‌هایی با حساسیت کمتر (مثل آهن سرم) است.

تفاوت های کلیدی: