هاله عدم رشد آنتی بیوتیک ها

فهرست

هاله عدم رشد آنتی بیوتیک یا “zone of inhibition” در آزمایش آنتی بیوگرام استفاده می‌شود تا مشخص شود یک آنتی‌بیوتیک خاص چقدر مؤثر است. این آزمایش معمولاً با استفاده از روش دیسک دیفیوژن (Kirby-Bauer) انجام می‌شود. در این روش، دیسک‌های حاوی آنتی‌بیوتیک‌ها روی سطح محیط کشت باکتریایی قرار می‌گیرند و پس از مدت زمانی، اندازه هاله‌ای که در اطراف دیسک ایجاد می‌شود، اندازه‌گیری می‌شود.

اگر هاله عدم رشد بزرگتر باشد، نشان‌دهنده این است که آنتی‌بیوتیک اثر بیشتری بر روی آن باکتری دارد. در مقابل، یک هاله کوچک یا عدم وجود هاله به معنای مقاومت باکتری به آن آنتی‌بیوتیک است.

استاندارد کنترل کیفیت دیسک‌های آنتی‌بیوتیکی CLSI M100 (2024)

کنترل کیفیت اولیه برای آنتی بیوتیک جدید

در صورت استفاده از یک دیسک آنتی بیوتیک جدید که قبلا آن آنتی بیوتیک در آزمایشگاه استفاده نشده است ، آزمایشگاه‌ها باید 15 مرتبه ( مثلا در 5 روز کاری ، هر روز سه بار ) و یا طی 20تا 30روز کاری متوالی کنترل کیفیت را انجام دهند.

کنترل کیفیت پس از تغییر برند یا لات نامبر

در صورت تغییر تولیدکننده ، برند دیسک یا لات نامبر دیسک، کنترل کیفیت به مدت 1 روز انجام می‌شود.این گام به آزمایشگاه‌ها کمک می‌کند تا از سازگاری و کیفیت دیسک‌ها در شرایط عملی اطمینان حاصل کنند.

کنترل کیفیت هفتگی

پس از گذراندن دوره اولیه کنترل کیفیت ، اگر نتایج دیسک‌ها پایدار باشند، کنترل کیفیت به صورت هفتگی ادامه می‌یابد. و در صورت تغییر لات فقط یکبار کنترل کیفیت در ابتدای کار کفایت میکند تا صحت عملکرد دیسک ها تایید شود این رویه تضمین می‌کند که آزمایشگاه‌ها به‌صورت مستمر از صحت عملکرد دیسک‌ها اطمینان داشته باشند.